زندگی‌نامه دکتر سید محمدحسین مبین
دکتر سید محمدحسین مبین در تاریخ ۱۳ آذرماه سال ۱۳۰۶ در محله چرنداب تبریز به دنیا آمد. وی پنجمین فرزند از یک خانواده ۶ فرزنده بود. پدرش عطار بود و با گیاهان دارویی بیماران را مداوا می‌کرد
راهنمای مطالعه:
دکتر سید محمدحسین مبین تحصیلات ابتدایی را در دبستان معرفت تبریز به اتمام رساندو سپس در سال ۱۳۱۹ به همراه همه اعضای خانواده به خاطر برادر بزرگش در کرمان حضور داشت به آنجا نقل مکان کردند و کلاس شش و دوره دبیرستان را در مدرسه پهلوی کرمان به پایان رساند. در دوران متوسطه به‌خاطر علاقه‌ای که به ادبیات داشت، سراغ شعر و شاعری رفت؛ اما با توصیه برادرش تغییر رشته داده و در رشته تجربی مشغول به تحصیل شد. مبین در این مورد چنین گفت:
دکتر سید محمدحسین مبین پس از ۶ سال اقامت در کرمان به تبریز رفت و با دریافت دیپلم طبیعی از دبیرستان فردوسی در سال ۱۳۲۸ وارد دانشکده پزشکی تبریز شد و در سال ۱۳۳۴ موفق به دریافت دکترای پزشکی شد.
دکتر سید محمدحسین مبین پس از خدمت نظام وظیفه در سال ۱۳۳۷ به استخدام وزارت بهداری درآمد و خدمات پزشکی و اجتماعی خود را با بیماریابی جذام در آذربایجان شرقی آغاز نمود.
پس از یک سال فعالیت در امر بیماریابی در سال ۱۳۳۸ به عنوان کفیل آسایشگاه جذامیان باباباغی تبریز فعالیت خود را ادامه داد. در سال‌های ۱۳۳۰ تا ۱۳۴۰ بیماری جذام در نقاط مختلف کشور به‌ویژه آذربایجان شیوع زیادی پیدا کرد دکتر سید محمدحسین مبین دربارهٔ این دوران چنین گفته‌است:
وی در سال ۱۳۳۹ با نشاط وثوقی (مادر جذامیان ایران) ازدواج کرد.مبین در مورد ازدواج با همسرش نیز چنین گفته‌است:
در سال ۱۳۴۱ با استفاده از بورس تحصیلی سازمان بهداشت جهانی برای طی دوره آموزشی علمی و عملی جذام، رهسپار کشورهای اسپانیا، پرتقال، نیجریه و مالی گردید. سپس به ایران آمد و به عنوان رئیس آسایشگاه باباباغی مشغول به کار شد.
در سال ۱۳۴۸ با ادغام سازمان بهداری و دانشگاه تبریز به دانشگاه منتقل و موفق به اخذ تخصص در رشته بیماری‌های پوستی و آمیزشی از دانشگاه تبریز شد. در بخش پوست دانشکده پزشکی بیمارستان بابک (هفتم تیر فعلی) به عنوان عضو هیئت علمی به فعالیت‌های علمی–پزشکی خود ادامه داد.
مبین از بهمن ۱۳۵۳ به عنوان عضو افتخاری انجمن کمک به جذامیان ایران و چند سالی نیز به عنوان رئیس انجمن کمک به جذامیان آذربایجان به بیماران جذامی خدمت کرده است.
دکتر مبین نه تنها در انجمن «حمایت از جذامیان» بلکه در بقیه مجامع خیریه نیز از آن جمله «کمیته امداد امام خمینی»، «انجمن خیریه نوبر تبریز»، «مؤسسه حمایت از مستمندان» و «هیئت عیادت از بیماران» فعالانه حضور داشت. وی در سال ۱۳۵۵ نیز به عضویت «هیئت تحریریه مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز» انتخاب شد.
دکتر مبین در آبان ماه ۱۳۶۷ بازنشست شد؛ با این حال خدمات خود را به عنوان رئیس «مرکز بررسی و تحقیق بیماری‌های پوست آذربایجان شرقی» و «بیمارستان جذامیان باباباغی تبریز» ادامه می‌داد. بیمارستان جذامی باباباغی در سایه فعالیت‌های وی پیشرفت قابل توجهی در بعد کمی و کیفی یافته و به مرکز فعالی برای تحقیق و بررسی جذام و درمان نگهداری جذامیان تبدیل شده‌است. در زمینه تعلیم و آموزش بیماری‌های پوست به مرکز مجهز علمی و عملی مبدل شده و دانشجویان پزشکی، پرستاری، کارشناسان و کاردانان علوم آزمایشگاهی و دانشجویان علوم انسانی و پیراپزشکی از امکانات آموزشی این مرکز استفاده کرده و عده زیادی از دانشجویان پزشکی پایان‌نامه‌های تحصیلی خود را با راهنمایی و همکاری دکتر مبین تدوین و تهیه می‌کردند.
در شهریور ۱۳۷۸، در مراسمی از وی به عنوان یکی از ۱۰ پزشک پیشکسوت ایران تجلیل شد.در بهمن ۱۳۹۱، «نشان افتخار تبریز» توسط شهردار تبریز به وی اعطا شد.در دی ۱۳۹۳ نیز مجسمه‌ای برنزی از دکتر مبین در مقابل مطب سابق او واقع در تقاطع خیابان طالقانی و ۱۷ شهریور تبریز از سوی شهرداری تبریز نصب شد.
درگذشت
دکتر محمدحسین مبین در صبح روز دوشنبه ۶ مهر ۱۳۹۴ در سن ۸۸ سالگی به علت کهولت سن درگذشت.پیکر وی بنا به وصیت خودش در جوار آرامگاه همسرش نشاط وثوقی در گورستان وادی رحمت تبریز به خاک سپرده شد.
